Geri geldim - I'm back

Günlerdir gribim. Hatta hayatımın ikinci çok sevimli uçuğunu da çıkarttım bu gribim'le beraber. Aslında çok perişan bir durumum olmamasına rağmen normal hayatımı sürdürebilme enerjim de yoktu. Aklımda yapmayı planladığım bir çok şey vardı fakat bunları yapmak yerine "Modern Family" adlı diziyi izledim deli gibi. Hatta o kadar beğendim ki diziyi, ilk üç sezonunu bitiriverdim beş günde. Bugün ise, yeniden iyiyim.. Bu sabah uyanınca fabrika ayarlarıma geri döndüğümü anlar anlamaz eşofmanımı giyip uzunca bir yürüyüş yapmak için attım kendimi sokaklara.

Bu yastık kılıfını yapmıştım bir süre önce. Arkadaşım Nilgün İkea'nın baykuşlu yastık kılıflarını beğenmiş ve almaya karar vermişken "bence çok mutsuz ve kötü bakıyor o baykuşlar" deyince alamadı. Benimde aklıma esti bir gün oturup Nilgün'e bunu diktim "mutlu ve iyi bakışlı" baykuşları temsilen...

I've had a flu for days now. I even have a very cute cold score second time in my life together with this flu. Allthough I wasn't in a very suffering position, I didn't have any energy to go on with my normal life. I had loads of plans in my mind but instead of doing them, all I did was to watch the TV serial "Modern Family" which I thing was great. I loved it so much that I finished the first three seasons in five days. Well today, I'm fine again... This morning I woke up to realize that I was back to my factory settings so I immediately put my tracksuit on and rushed putside for a long walk. 

I'de sewn this cushion cover a while ago. My friend Nilgün had  loved the owl cushion covers in İkea and had decided to get one but with me saying "I think their looks are miserable and bad" couldn't do so. One day all of a sudden I decided to sew this cover to represent all the "happy and nice looking" owls and give it to Nilgün. 

İlk dikiş deneyimi - My first sewing experience

Oğlum 1-2 yaşlarındayken bir arkadaşımın ısrarıyla Patchwork kursuna gitmiştim. Bu benim için oldukça sıradışı bir şeydi, çünkü 10 yaşındayken diktiğim çanta, ayakkabı ve pantalon'u saymazsak (benimde ilk diktiğim şeylere bakarmısınız, bu mu olmalıdır bir insanın hayatında ilk diktiği şeyler?) iğneye iplik geçirmeyi dahi bilmiyordum diyebilirim. Her Cumartesi sabahı kursa gidiyorduk ve hafta içinde tamamlamamız gereken ödevlerimiz oluyordu. Tabii, ben zaten kursta çok ağır aksak gidebildiğim için (iplik, iğneye geçmekte kıllık yapınca tabi) tamamlamam gereken görevlerim biraz daha da fazla oluyordu... Akşamları oğlum uyur uyumaz hemen malzemelerimi çıkarır tamamlamaya çalışırdım. İğnelerden korktuğum için oğlum uyanıkken cesaret edemiyordum malzemeleri ortaya çıkarmaya. Bu ise şu anlama gelirdi, saat 10 da başlar, gece bir'e kadar çalışırdım (bazen eşim ütüleri konusunda yardım ederdi). Sabah ta saat 7 sularında işe gitmek üzere servise yetişmem gerekirdi. Ne o ? ben patchwork yapıyorum ama uykusuz ama perişan... Bu kursta yaptığım herşey değişik aşamalarda kaldı, en bitirdiğim tek büyük şey ise bu yastık olmuştu.

When my son was 1-2 years old I started a patchwork course because a friend insisted. This was something very extraordinary for me, as except from the bag, shoes and trousers that I had sewn when I was 10 years old (look at the things that I'de sewn, should this be the first things a person has sewed in her life?) I can say that I didn't even know how to thread a needle.  We were going to this course every Saturday morning and we were having some homework that we needed to complete during the week. Of course because I was slow in the course I had a little more that needed to be done... At night as soon as my son went to sleep I would take out my supplies and try to complete my duties. I didn't dare to take them out when my son was awake because of the pins and this meant that I would start at 10pm and stop around 1 am. (my husband sometimes helped my in the ironing) I had to catch the bus at around 7 in the morning so as to be at work in time. Me doing patchwork meant that I would be sleepless and exhausted... I could partially finish most of the things I made in this course but this cushion was the one and only big thing that I completed entirely.

Evler- kirkyama yastik kilifi. Houses- patchwork cushion cover

Evler, gokdelenler, binalar, barakalar v.s... yasam alanları,  beni hep etkilemistir...

Houses, skyscrapers,buildings, huts etc... spaces to live, has always affected me...

ANA SAYFA

YORUM-COMMENT