30 Aralık 2012 Pazar

Cezaevi - Prison

Cuma günü Gülnur'la Ulucanlar cezaevi'nin içerisinde yer alan sanat sokağına gitmeye niyetlendik. Orada bir cam atölyesi olduğunu duymuştuk. Cezaevinin kapatıldığını bilmekle beraber burasının bir müzeye dönüştürüldüğünü bilmiyorduk. Bunu gördüğümüzde ikimizde biraz tedirgin olmakla beraber yine de gezmeye karar verdik. Koğuşlar, tecrit odaları, zindanlar, orada yatmış olan siyasi suçluların resimleri, hayat hikayeleri, idam edilenler, darağacı... çok acıklı, çok hüzünlü, çok yazık... uzun süre unutamayacağım kesin...

Last Friday our intention was to visit the art street that is inside Ulucanlar prison. We'de heard about a glass studio there. Although we new that the prison was closed we weren't aware of the fact that it was transformed into a museum. When we saw this, although we felt a bit  uncomfortable we still decided to visit it. Wards, isolating rooms, dark cells, pictures of political criminals, their life stories, ones that were hung, the gibbet... very trajic, very sad, such a shame... I certainly will not forget this for a long time...








Cezaevi gezimizi bitirdikten sonra bulduk sanat sokağını... Çay içmek iyi geldi ikimize de...
After we finished our prison tour we found the art street... we both felt better after our tea...

Aradığımız cam atölyesi... Cam yapımı kursları da veriliyor...
The glass studio that we were looking for... They provide glass training courses...

Cam boncuk yapma deneyimimiz...
Our glass bead making trial...


Yapmışım cam boncuğumu, gururla bakıyorum eserime...
I've made my bead, I'm looking at it with pride...


Sıra Gülnur da...
It's Gülnur's turn...


Eserim... (Benimkinin deliği kapandı; Gülnurun ki ise sopadan çıkartırken  kırıldı)
My piece of art... (Mine ones hole closed, Gülnur's broke while taking of the stick)

Atölye Camdan...
Studio Camdan...


Eve dönme vakti, daha arabaya yürümemiz lazım, bilmediğimiz için park etmişiz alakasız ve uzak bir yere...
Time to go back home, we need to walk to the car, because we didn't know we'de parked it at a distant spot... 





4 yorum:

  1. Bende cok istiyorum cam atölyesi deneyimi yaşamayı. Güzel bir gün olmuş, infaz yazıları içimi burktu yalnız.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aaaa Gülçin gelmişşşş... Evet çok keyifli bir şey camla oynamak, umarım günün birinde sende deneyimlersin. Allahtan bitişini cam atölyesi ile yaptık günümüzün yoksa eve sadece bir burukluk değil yoğun bir hüzünle dönerdik... Sevgiler...

      Sil
  2. Merhaba bu yazınızı internette dolaşırken tesadüf eseri gördüm ve okudum çokta mutlu oldum Mustafa Hocanın resimlerini görünce heyecanlandım Sanat sokağındaki bir diğer cam atölyesinin sahibiyim bende facebook üzerinden https://www.facebook.com/UlucanlarCezaeviMuzesiSanatSokagi?ref=hl sayfamızı beğenirseniz çok mutlu olurum. Her zaman bekleriz sevgiler... deniz divleli

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Deniz hanım, FB sayfanızı beğendim. Daha benim çok yolum geçer oralardan, günün birinde tanışmak dileğiyle...

      Sil