Heyecanlı gün - Exciting day

Benim minicik oğlum yarın üniversite sınavına giriyor. Benimde kafam karışık. Kafamın içinde türlü düşünceler  geziniyor... Zaman nasıl bu kadar hızlı geçti? Ne ara bu kadar büyüdü? İstediği şey her ne ise dileğim onun gerçekleşmesi elbette... İstanbul'da okuyacağım diye tutturdu... ben ikiye bölündüm...Bir ben "gitmeli, kendi ayaklarının üzerinde durmayı öğrenmesi lazım, 18 yaşında koskoca bir adam oldu çocuk değil artık" derken (ki bu benim yıllardır savunduğum doğrudur) öteki ben "o benim bebeğim, onu kim koruyacak, ben ve babası olmazsa yanında ne olacak?, eyvah" diye panik içinde. Bir taraftan da yarının sınav heyecanı...

My son will be entering the university exam tomorrow. I'm confused. Various thoughts are wondering around in my head... How did time go so fast? When did he grow up this much? Of course my wish is that he achieves whatever he wants... He is insisting that he will go to university in İstanbul... I'm divided up to two parts... While one part is saying "he needs to go, he needs to learn to stand on his own feet, he's not a child anymore he's an 18 year old big man now" (and this is what I've been defending for years) my other part is in panic thinking "he's my baby, who's going to protect him, if his mum or dad is not around then what will happen?"... and the examination excitement on top of that...

İşte benim minik bebeğim Sarp... Kırmızı şortlu olan... Yanındaki ise çocukluk arkadaşı Alperen. Sarp 5-6 yaşlarındayken bizim yanımızdaki ev kiralandı. Ben o kadar çok dilemiştim ki Sarp'la arkadaş olabilecek, benzer yaşta bir çocuğun o eve yerleşmesini. Hakikaten dileklerim gerçek oldu ve Alperenler yan eve taşındı. Hemde aynı yaşta ... Öyle güzel dilemişim ki bunun olmasını Alperen'ler yıllar önce siteden taşındılar ama çocukların okulları, dershaneleri farklı olmasına rağmen hiç kopmadılar birbirlerinden... bu da benim çok hoşuma gidiyor... Diledinmi böyle dileyeceksin...

And this is my little baby Sarp... the one in red shorts... Beside him is his cildhood friend Alperen. When Sarp was 5-6 years old the house next to ours was rented. I had wished that a boy that is similar in age to Sarp to live there. My wish turned out to be real. Alperen and his family moved in next door... And they were the same age... My wish turned out so beautiful that although Alperen and his family moved away years ago the kids didn't stop seeing each other despite their schools being different... I'm very pleased in this...

Minik bebeğim 2-3 yaşlarında, babasının kucağında...

My little baby 2-3 years old on his fathers lap...

Tüm sınava girecek gençlere iyi şanslar, umarım hepsinin dilekleri gerçek olur...