Şimdilik bu kadar...

Bir önceki yazımda demiştim, perdeyi ve halıyı sevmedim diye. Mutfağımın onlar değiştikten sonraki hali...

I'de mentioned that I didn't like the look of the curtains and the carpet in my previous post. This is how my kitchen looks like after I've changed them...

Önce perde; sevdiğim bir stor bulamayınca eski storun mekanizmasını kullanarak storumu yeniledim. Bu kumaşı bilmem hatırlarmısınız. Daha İkea Türkiyede açılmamışken yıllarca bu desendeki kumaşı satmıştı, hatta aynı desende tepsi de vardı. Benim oturduğum bölgede yıllar önce bir sosyete pazarı kurulmuştu bir yaz. Şimdi kurulan sosyete pazarı ile ilgisi olmayan çok değişik ürünlerin olduğu bir pazar'dı. İşte o pazar'da bu İkea kumaşları satılmıştı. 10-15 yıl önce kumaşla, dikişle hiç ilgim olmadığından ben tabii almamıştım bu kumaşlardan ama arkadaşım Oya gitmiş, gelmiş metrelerce kumaş almış. Aldığı parçalardan birini bana verince mutfağımın perdesi oluverdi bu güzel kumaş...

The roller blind; I couldn't find a roller blind that I like so I renewed my roller blind by using its mechanism. I don't know if you can remember this fabric. Before İkea had opened in Turkey for years they'de sold this design fabric. They even had trays in this design. Years ago there was a market in the area that I'm living and that market was so good, it was not at all like the market they have now. In this market they were selling this İkea fabric. 10-15 years ago as I had nothing to do with sewing or fabric I hadn't bought any but my friend Oya bought loads. When she gave a piece of it to me, this beautiful fabric turned out to be my new roller blind...

Halıyı İkea'dan aldım ama alırken fark etmemişim. Üzerindeki desen eğriymiş ve bu sebeple halı eğri duruyormuş gibi görünyor. Şimdilik çok takılmıyorum, gözüm alıştı belki de...

I bought the carpet from İkea but I didn't realize that the pattern on it was slouching. Because of that it seems that the carpet is not layed properly. I don't worry about it now, maybe I got used to it...

" Mutlu olmak için..." Her gün defalarca bu ahşap yazıyı görüyorum ve her okuyuşumda beynim cümleyi tamamlıyor. Objenin kendisi bile mutlu ediyor beni... iyi ki almışım...

"To be happy..." Everyday I see this writing many times and my brain completes the sentence. Even the object itself makes me feel happy... I'm glad that I bought it... 

Geçen sene  noel zamanı Oya ile bir tura katılmıştık. Viyana-Budapeşte-Prag. Çok kısıtlı bir bütçeyle ekonomik ama çok keyifli 1 hafta geçirdik. Hesapta alış veriş yapmayacaktım ama Prag'da Noel pazarında (chirstmas market) bunu görünce dayanamadım. Hem emaye, hem evler var üzerinde, hemde benim resmen aşık olduğum bir şehrin ismi yazıyor, nasıl dayanır ki insan almamaya? Tamam itiraf ediyorum, aldığım tek şey bu değildi...

Last winter in Christmas we went on a tour with Oya. Vienna-Budapest- Prague. With a limited budget we spent a economical but wonderful week. My plan was not to do any shopping but when I saw this at a christmas market in Prague I couldn't let go. It's enameli there are houses on it and it has the name of the city that I fell in love. How can one bear not buying it?  Ok I confess, this is not the only thing that I bought...