19 Mart 2014 Çarşamba

Üç sol iki sağ

Şu sıralar takıldım çarpı işi yapmaya. Çok iyi bir stres atıcı aktivite. Bütün dert " V ", " / ", " N ", vs... koduyla ifade edilen ipi etamin üzerinde doğru yerlere yerleştirmek. Bunu yaparken zihnimdeki düşünceler sadece "üstünün yanının yanının sağ üst çaprazı" yada "masa bacağının 3. boğumunun ikinci sırasının 5 yanı" gibi anlamsız ama anlamlı cümleler. Meditasyon gibi adeta... Dün gece bir ayçiçeği ve saksısı ile döğüştüm durdum mesela. Bir ayçiçeği deyip geçmeyin; şema derki, kullanacaksın 15-16 renk... El insafsız şema, şuncacık çiçek..., rüyalarım bile değişti, "üç sağ iki sol..."
Gözüm görse iyi olurdu ama maalesef. Evde sahne efekti verilmiş bir ışık hüzmesi altında, gözümde gözlüğüm işliyorumda işliyorum... Umurumdamı dünya?... "Üç sol iki sağ..."

Nowadays I'm obsessed with cross stitching. It's a very stress releasing activity. The only problem is to put the stitch that is shown with the code "V", "/", "N", etc. in the right place. While I'm doing this the only meaningless but very meaningful thought that I have in mind is, "the one next to the upper right corner of the stitch on top" or "5 next to the second row of the third knuckle of the table leg". It's like meditation... Yesterday night I had a fight with a sunflower in a pot. Don't you think it's just a sunflower, the pattern indicates that you have to use 15-16 colors... Merciless pattern,  only a tiny flower... even my dreams changed, "three to the right, two to the left..." 
It would be good if I could see better but no. I'm making one stitch after another, under a light beam resembling a stage with my glasses on... Do I care about anything? "two to the left, three to the right..."



Tabii yöntemler geliştirildi, en azından şemayı rahat göreyim diye... İlkin taradım ve açtım bilgisayarda, büyüttüm de dilediğimce, Sonra Oya bu fikri de geliştirdi, artık tarayıcıya da ihtiyacım kalmadı, çekiyorum fotoğrafını, cep telefonumdan bakarak yapıyorum.  

Of course methods have been developed for me to see the pattern, at least... Inıtially I scanned it and then opened it on the computer, made it as big as I wish... Then Oya developed this idea and I dont need to scan it anymore, I take a photo of it with my phone and look it up from there. 


Yukarıdaki resimdeki iplikler hiç kullanılmamış olanlar... Kullanılanların durumu vahim... Üzerlerinde numara halkaları, saçak saçak duruyorlar...

In the picture above the threads are the ones that haven't been used... The ones that have been used are in a desperate state. 


Bari bir şeyi de bitirmiş olayım diye arada bu minik evi yaptım... Bitmiş bir şeyim olsun da motivasyon olsun bana...

I made this small house just to experience a completion... So that I'm motivated by a completed item


Herkese çarpı işi yapmadan da  huzurlu stressiz günler...

Peacfull and stress free days for all even without cross stitching... 

14 yorum:

  1. How lovely work!!! I love cross stitch and really is a good anti-stress!!! I color with a marker each group the same symbol.
    Have a fabulous day and week!
    Hugs from Portugal,
    Ana Love Craft
    www.lovecraft2012.blogspot.com

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Thanks Ana, good idea, I will try and see if it works for me...

      Sil
  2. ben uzun yıllardır goblenle uğraşıyorum..tam çarpı işine niyetlendim ki; bu çalışmalarımın sonucu olan boyun düzleşmesi-kireçleme ve fıtık üçlemesinde her türlü elişi yasaklandı... o kadar özeniyorum ki..ellerinize sağlık çok güzel olmuş çalışmanız daha şimdiden..ipler için üzülmeyin; naçizane size bir tavsiyem olacak ben öyle baş edebildim... görsellerden makara şablonu çıkartın veya keniniz elle çizip mukavva üzerinde kesin... açtığınız cileleri bu karton makaralara sarın..hatta size 2 tüyo daha.. daha şık görünmelerini isterseniz üzerlerine şık deseli peçeteler yapıştırabilirsiniz...ve sarılı iplerin açılmaması için makaranın geniş kısmına verevine yarım cm lik bir çentik atarsanız ipleri sardıktan sonra bu çentiğe ucunu takabilirsiniz..bundan sonra ne yapsanız açılmaz o çileler :) ben de bloğuma beklerim sevgiler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu tür stres atıcılardan uzak kalmak zorunda olma kavramına üzüldüm, umarım düzelir boynunuz ve yasağınız kalkar.... Geçmiş olsun... En son ilkokuldaydım çarpı işi yaptığımda dolayısıyla acemiyim ve her türlü öneriye açığım... Anlattığınız yöntemi ne kadar anladım bilemiyorum ama anladığım kadarıyla deneyeceğim, öneri için teşekkürler... Bakalım sizin anlattığınız la uyacak mı... Sevgiler...
      Bu arada blogunuza geldim, birazda gezdim... Lakin üye olmama izin vermiyor google, yarın tekrar deneyeceğim...

      Sil
  3. Yazınızı görünce sevindim :) Çok güzel görünüyor .Görünce heveslendim ama şuan sahip olduğum durum itibariyle mümkün değil yapmak. sadece güzel hayaller kurdum neler yapılabileceği ile ilgili... Kolaylıklar diliyorum.Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beğenmenize sevindim. Tez zamanda kurduğunuz güzel hayalleri gerçekleştirebilmenizi dilerim. Sevgiler

      Sil
  4. Bu aralar benim de takıntım oldu bu kanaviçe.
    Hatta blogda da en son yazım işlediğim kanaviçeyle ilgili olunca, yazınızı gördüğüm an bir gülümseme belirdi yüzümde:)
    Şu an bile çok güzel görünüyor, eminim bitince harika olacaktır;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Biterse güzel olacak olmasına da daha desenin dörtte birini ancak bitirdim, tamamen bitmesi biraz vakit alacak gibi. Sevgiler

      Sil
  5. güzel olmuş evcik! hadi bakalım büyük işin de de başarılar dilerim ve tebrik ederim.. ben bir türlü böyle büyük işlere girmeye cesaret edemiyorum :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Aslında bende cesaret edip girmek için yılarca bekledim ama bu modeli beğenince daha fazla dayanamadım. Sevgiler...

      Sil
  6. Linda Coleman tasarımı galiba. Kolay gelsin kolay gelsin... Ben de aynı tasarımcının bir panosuyla boğuşuyorum bu aralar bir de patchwork işim var yarım,sehpa boyadım yarım... Falan filan :)
    Biter biter merak etmeyin çok güzel gidiyorsunuz devam :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tasarımcının adını bilmiyorum ama Cross Country Stitching adlı bir dergiden buldum. Dergideki her şey güzel geldi, hangisini yapsam diye düşündüm durdum günlerce... Bu bitsin diğerlerine geçeyim istiyorum... Ok yaydan çıktı bir kere... :)

      Sil
  7. İlk satırı okurken bile zorlandım ,gerçekten zor iş.Çok güzel görünüyor ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Fatoşcuğum, yapması zor-zahmetli ama çok rahatlatıyor... bakalım bitince nasıl olacak? Sevgiler...

      Sil