Papatya mine küpe - Daisy enamel earrings

Haziran ayı, Mine kursumuzun son günü... Sabah 9'da başlayan dersimize zaten geç kalmışım, Reyhan hocam bu durumdan hiç memnun değil, daha da kötüsü bu memnuniyetsizliğini de belli etmekten hiç sakınmıyor... Birden aklıma düştü bu küpeleri yapmak. Tüm kurs boyunca en hızla, üzerinde düşünmeden yaptığım şeyler bunlar oldu doğrusu... Hızlı yaptım çünkü öyle çok eylem adımı var ki bir minenin üzerinde; bakır levhadan istediğin parçayı kes, bir yüzeyini temizle, arka kaplamasını uygula, fırına sok pişir, önünü temizle, desenini uygula ve sonra defalarca fırına sok (tasarımınıza bağlı), çıkar... tabii yaptığın tasarımı fırına götürürken elin titrer, ayağın takılır, birine çarparsın ve üzerine itinayla koyduğun tüm mine tozları yere iner, bunlar da bu işi yapmanın cilveleri... Üzerinde düşünmeye vaktim olmadı anlayacağınız ama sonuç beni mutlu etti, çok sevdim bu küpeleri...

Month of June, the last day of our enameling course... I'm late for class that starts at 9am, Our teacher Reyhan is quite unhappy about this fact and even worse she isn't a bit shy about expressing her displeasure. All of a sudden I wanted to make these earrings. Actually these were the only things during our course that I made this fast, without thinking...I made them fast as there are so many action steps that one has to take in this work; Cut the desired shape from a copper plate, clean one side, apply the backside coating, bake, clean the front side, apply your design and then put it in and out of the oven many times (depending on your design)... Of course, while heading to the oven  your hands can shake, you can trip over something, bump into someone and all the enamel powder that you have carefully applied is on the ground, these are the small joys of doing this kind of work... So as you can understand I didn't have any time to think on them but the result made me happy, I did love these ear rings...