27 Haziran 2012 Çarşamba

Duygu dolu anlar - Emotional moments


Oğlum, Sarp'ım liseden mezun oldu. Anne oğul aynı liseden mezun olmuş olduk, aynı cübbeyi gidik 28 yıl arayla... Dün akşam mezuniyet törenindeydim. Çok tuhaf bir duygu bu. Törende rastladığım tüm arkadaşlarımla karşılıklı aynı cümleyi kurduk. "Ne ara bu kadar büyüdüler? Biz nasıl oldu da buna hazır değilmişiz? Neyi, nasıl kaçırdık?" Özellikle bu son sene, her şey öylesine yoğun yaşanıyor ki... Tüm kaygılar, panikler, sorumluluklar, koşturmacalar... Ve gün geliyor, hepsi bitiyor.... aniden... Sözün bittiği yer...

My son, my Sarp has graduated from high school. With 28 years of an interval as mother and son we graduated from the same school, we wore the same gown... Yesterday eveing I was at the graduation seremony. It's a weird feeling. We talked the same sentence with all my friends that I came across in the seremony. "When did they grow up this much? How come we were not prepared for this? What did we miss and how?" Especially this last year you experience everything very intense... All worries, panics, responsibilities, all the rushing around... And the day comes, all ends... suddenly...









Aşağıdaki resim kötü çıktığı için havadaki uçuşan kepler sanki çocuklar kuşların saldırısına uğramış izlenimi vermemişmi?

Because of the bad quality of the photo below don't the the caps in the air give an impression as if the kids were attacked by birds?





Kreş arkadaşları....
Friends from nursery...


14 yorum:

  1. ne mutlu bir an :)) Sarp'a başarılar diliyorum. Yolu açık olusun inşallah evlatlarımızın :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mutlu ve buruk bir an. Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim... evlatlarımızın hepsinin yolunun açık olması tüm dilelğimiz... sevgiler

      Sil
  2. Tebrikler:)
    darısı bizim miniklerin başına:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler, zaman hızlı akıyor, göz açıp kapıyıncaya kadar miniklerin mezuniyetlerini yaşarsınız emin olun... Sevgiler

      Sil
  3. Tebrik ederim bütün evlatlarımızın bahtları güzel yolları aydınlık olsun.Hayat boyu başarılar dilerim.Sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel dileklerin için teşekkürler. Sevgiler

      Sil
  4. Hayırlı olsun Nilüfercim, Sarp sana ve Beysun teyzeye ne kadar çok benziyor. Maşallah:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol Simincim... darısı Oki'ye... umarım en az benim gördüğüm kadar güzellikler yaşarsın oğlunla... Benim oğlan yanar döner benzemek te, bazen baba tarafı kuzenlerine benziyor bazen de öyle bir Murat oluyor ki, hayretler ediyoruz nasıl olur bu diye... Sevgiler

      Sil
  5. Tebrik ederim Nilücüm,Allah her daim böylesi mutlu anlarıyla yanında olmak nasibiyle,çok güzel anlar bu anlar tadını çıkar...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım çok teşekkür ederim güzel dileklerin için... Sevgiler

      Sil
  6. tebrikler, inşallah üniversiteden mezuniyetini de görürsünüz :) bizim daha çooook yolumuz var :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler... Çok yolum var noktası ile bu noktanın arası o kadar kısa ki, kısa sürede Emre'nin bu gününü siz de yaşarsınız... Evlatlarımızın yolları aydınlıklar içinde olsun... Sevgiler

      Sil
  7. ooooyyy çok duygulandıııım...hem kendi mezuniyetimi hatırladım...
    hem de minik kuzumu henüz okula yazdırmış olmanın garip hüznünü yaşadım...
    Nasıl bir gurur yaşadığınızı hissedebiliyorum....
    Umarım ömrü boyunca herşey SARP'ın gönlüne göre olur...
    darısı DENİZ'im başına...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sevgili theMonk, galiba insanın çocuğu olduğunda hüzünlenmek, duygusallaşmak, gururlanmak hayatın her anına yerleşiveriyor... Hayatımızın her anında Sarp'larımızın, Deniz'lerimizin tüm güzelliklerini yaşayabilmemiz dileğiyle... Sevgiler

      Sil