6 Mayıs 2012 Pazar

Yaz çantası - Summer bag

Normalde yaptığım tüm çalışmalarda bir projeyle başlarım. Proje ilerledikçe aklıma birşey gelir, projem değişir, biraz daha ilerler başka bir şey aklıma gelir yapacağım şey yine değişir. Dolayısıyla yaptığım şey her neyse sonucu bana büyük sürpriz olur. Bu iyi bir şey mi yoksa kötümü bilmiyorum (planlayamamak, planlanan hedefe ilerleyememek vs.)  ama bana iyi geliyor, orası kesin. "Kendi sürprizini kendin yap" gibi oluyor. Ortaya çıkacak şeyi son aşamasına kadar bende bilmiyor oluyorum ve Sürrpriiizzz. Bayılırım sürprizlere. Benim erkek kardeşimin bir kızı var. İngiltere de yaşıyorlar yazları ailemin yazlığına geliyorlar. Yıllar önce henüz 3-4 yaşlarında. Bir gün Marmaris'e inmem gerek. "Sana bir şey almak istiyorum Marmaristen, ne istersin?" diye sordum. "Bana sürpriz yap" dedi. Budur işte. Hep bana çok benzediğini (tip olarak değil) düşünmüştüm, o istemi iyice teyid etmişti bu düşüncemi. 
Bu çanta ise öncelikle bir başka çantanın içi olarak dünyaya geldi, 10-15 kez değişime uğradıktan sonra böyle bir şey çıktı ortaya. Tabii böyle olunca da neredeyse 1 haftadır yapımı bir türlü tamamlanamamıştı.

Normally  I start with a project in every work that I do. As the project progresses something comes to my mind and my project changes, it progresses a bit more something else crosses my ming it changes again. So whatever I do the outcome is a big surprise for me. I don't know if this is a good or bad thing (not being able to plan, not being able to achieve the planned goal etc.) but it's good for me, that's for sure. It's like "make your own surprise". I have no idea of the outcome till the last moment and surrrppriisseee. I love surprises. My brother has a daughter. They live in the U.K and come to my families summer house in their summer holiday. Years ago she was abot 3-4 years old. One day I had to go to Marmaris. I asked her "I want to buy something for you from Marmaris, what would you want?". She said "surprise me". I'de always thought that she was like me (not in appearance), this claim of her confirmed my thought.
This bag started life as the inside of another bag. After 10-15 changes it came out like this. Of course it took me nearly a week to finish it because of  this.












7 yorum:

  1. Nilüfercim sen olayını aştın bence harikalar diyarı gibi her biri:))senin çantalardan birini seçmelisin deseler kesin kararsız kalırım...

    YanıtlaSil
  2. ellerinize sağlık çok güzeller.. blogger annelere hoşgeldiniz...

    YanıtlaSil
  3. bu çantan da çok güzel olmuş nilüfer ama eğer melekli çantam bir başkasına giderse ya da satmaktan falan vazgeçersen senin için çok kötü bir boykot planlıyorum haberin olsun :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kırmızı çantanın adı artık Sibel'in çantası oldu bile çoktandır...:))Blog yazımdaki adını da değiştirecektim ama değişiklik yapınca en tepeye alıyor o yüzden yapmıyorum... Sevgiler...

      Sil
  4. Harika hepsi.. Teker teker bayıldım :) Takipteyim artık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim, yeni bir blog arkadaşım daha oldu, ne mutlu bana...Sevgiler

      Sil